Vieiros

Un lixeiro orballo despediu os case 3.000 militantes do BNG que se desprazaron esta fin de semana ata Santiago. Coa noite xa enriba, e despois dunha asemblea vertixinosa, a tribo nacionalista deixou a capital galega e foi na busca das súas respectivas comarcas. As caras eran dispares, a ledicia notábase algo máis nos representantes dos sectores críticos, sobre todo no beirismo, que entrou con forza na executiva. De todos os xeitos, todos eran conscientes de que o resultado, que obriga a buscar un equilibrio interno, foi o mellor que podía ter pasado. Atrás quedaban tres meses de proceso asembleario no que houbo moita tensión e posicións que semellaban irreconciliábeis.

Primus inter pares
Mentres que os cincuenta elixidos deliberaban sobre a composición da Executiva, os militantes esperaban na cafetaría ou botando un cigarriño na porta. Os do Encontro Irmandiño estaban exultantes, lograran case o 20% dos votos e nove representantes no Consello Nacional. A intervención de Beiras na tribuna arrastrou a máis militantes do que moitos agardaban. A Alternativa lograba cinco representantes, ao igual que o Movemento pola Base, que se revela como unha corrente a ter moi en conta a partir de agora. A pesar de estar no goberno, Quintana tiña que conformarse co 62% dos votos, dez menos do que lograra na anterior asemblea. Sen dúbida, o resultado era sensibelmente menor ao que agardaba a lista "oficial"

Aínda que a reunión dos "primus inter pares" era a porta pechada, as noticias ían chegando ao exterior por medio de "confidentes". A primeira oferta de Quintana sentou coma un tiro no sector crítico: un representante para cada candidatura e vetos a determinados nomes. Os opositores fixéronse fortes e ameazaron con presentar unha lista propia á Executiva Nacional. Nos corredores a tensión era xa máxima. Os militantes e a prensa corrían dun lado para o outro e as versións eran contraditorias. Cando ninguén o agardaba, chegou o consenso. A lista gañadora accedía a que o Encontro Irmandiño sentase tres representantes e A Alternativa dous. Dende o Movemento pola Base déuselle a benzón a este acordo pero preferiron quedar fóra da executiva.

Unha dirección condenada a entenderse
Cando se coñeceu a fumata branca comezaron os berros de "benegá, benegá" no auditorio do Pazo de Congresos. Máis do 90% dos presentes aprobaron a nova Executiva e alentaron ao ver que non había que volver pasar polas urnas. Chegou a festa das delegacións convidadas. Os aplausos máis febles foron para os representantes de Convergencia e de Unió e os máis fortes para os de Esquerra Republicana. Aínda así, o momento máis emotivo foi a sonora e unánime saúda ao represente da Fronte Popular para a Liberación de Palestina, que tivo que erguerse varias veces diante dun público entregado.

Os novos dirixentes do BNG teñen por diante a tarefa nada doada de entenderse. A Executiva Nacional é sen dúbida unha das máis plurais da historia da organización. Quintana ten canda el catro dos seus: Clara Millán, Roberto Mera, Ánxela Bugallo e Rosana Pérez; a UPG senta na mesa a Francisco Rodríguez, María Xose Bravo, Ana Pontón, Francisco Jorquera e Alberte Ansede; O Encontro Irmandiño ten no máximo órgano a Xosé Manuel Beiras, Cristina Amor e a Mario López Rico; mentres que A Alternativa senta a Rosario Fernández e a Amada Traba. As contas non fallan, un tercio para Quintana, outro para a UPG e outro para o "sector crítico". Todos terán que ceder e todos terán que vogar para sacaren adiante a nave.