No límite de amar
Enviado por Fadanuska o día 15.02.2008
Húmida, caroñenta; por min sondean rumbos diversos, deixan ronseis esquecidos, fitan ollos venturosos. Escóitan-me baticar, soplar, murmuriar..., ás vegadas calma e suave, ás vegadas bravía e poderosa. Sempre no límite de amar, da mar.
