Vieiros

O grave do caso non é tan só que, dende que se detectou a fuga ata que se procedeu a pór remedio á situación transcorreron horas senón que, un Informe oficial do ano 2.006 recollía a contaminación do río por químicos provintes dos depósitos de Renfe.
Polo tanto, había coñecemento dunha situación de alto risco para o medio ambiente e da que os responsables fixeron caso omiso ata estes días. As incorrectas previsións de Adif e a falta dun plan de actuación ante estes casos, puidera ter agravado unha situación que podería evitarse de tomarse as medidas axeitadas de protección e seguridade.
O equipo técnico de Medio Ambiente que se desprazou ao lugar, asegura que parte da contaminación chegará ao río Miño. Outra parte, pasou pola depuradora. Pero o certo é que este tipo de manchas de aceite impiden a depuración da auga porque obstrúense os filtros.
A este accidente previsible, e non fortuíto, súmase a falta de información á cidadanía.
Neste senso, Amigos da Terra non descarta a solicitude por escrito ás autoridades competentes da información ambiental que posúan sobre este caso. Coñecer publicamente tamén, que tipo de medidas legais se van tomar en consideración contra a empresa titular do vertido, será outra acción a levar a cabo pola organización ambientalista para ofrecer dados e información á cidadanía.
Constitúe tamén unha incógnita as razóns que conlevaron a alcanzar a rede de sumidoiro polo gasoil.
A Directiva Marco da Auga, trasposta ao ordenamento xurídico español en decembro de 2.003 supuxo, a priori, un impulso moi importante da lexislación europea en materia de augas. Un dos seus principais obxectivos era alcanzar o bo estado das augas pero para elo é necesario que se tomen as medidas oportunas para evitar este tipo de accidentes dunha forma anterior a que os mesmos acontezan mediante unha planificación de efectos significativos que sobre o medio ambiente teñen certas actividades industrias, constituíndo estas un alto potencial á hora de producirse accidentes.