Vieiros

Vieiros de meu Perfil


Edición xeral

RSS de Edición xeral
este domingo

A coalición pro-occidental gaña as eleccións no Líbano

Eran os comicios máis importantes en décadas, dada a inestábel situación que se vivía no país dende o asasinato do ex primeiro ministro. Os ollos de Oriente enteiro e parte de Occidente estaban postos nas súas urnas.

Redacción - 08:00 08/06/2009
O líder da coalición 14 de marzo, Saad Hariri, comparencedo antes os medios de comunicación

O líder da coalición 14 de marzo, Saad Hariri, comparencedo antes os medios de comunicación

A participación das anteriores eleccións xerais, as de 2005 (45%) elevouse este domingo até o 54%. Segundo as enquisas e as análises electorais, os votantes do Líbano habían optar por un destes dous proxectos antagónicos: reforzar os vínculos con Occidente ou reforzar as ligazóns con Siria e Irán. Finalmente gañou a primeira opción, xa que a Coalición do 14 de Marzo, que agrupa a sunitas, drusos e parte da dividida comunidade cristiá, apoiada polos EUA, alzouse co triunfo. O seu dirixente, o fillo do ex primeiro ministro, Rafiq al Hariri, Saad Hariri.

Esta coalición terá, a falta de escrutar a totalidade dos votos, uns 128 escanos. Do outro lado ficaba o bloque formado por Hesbulá e os seus aliados cristiáns, que desafiaran aos pro-occidentais, pero que pasada a media noite do domingo xa aceptaban implicitamente a derrota e falaban da necesidade de conformar un goberno de coalición. "Líbano está gobernado por unha coalición e calquera que sexa o resultado, non podemos mudar o delicado equilibrio e repetir experiencias do pasado que guiaron o país á catástrofe. Quen desexe estabilidade política, preservar a unidade nacional e a resurrección do país, non terá outra opción que aceptar o principio do consenso", declarou Hassan Fadlala, dirixente de Hesbulá.

Porén, a estabilidade non está garantida. Entre outras cousas porque os movementos xiís de Hesbulá prometeron continuar co seu rearme. A coalición da que fai parte, con Amal, o Frente Patriótico do ex xeneral Michel Aoun (Coalición do 8 de Marzo), conseguiron o dereito de veto ás decisións máis importantes do goberno en maio de 2008, a través da toma de Beirut por parte das súas milicias, e a súa inclusión final no Executivo libanés. Un dereito ao que non posibelmente non vaian renunciar no futuro, guiados por Teherán e Damasco.

Un país na inestabilidade

Arestora segue a ser Libia un país dividido en dúas partes, e ningunha delas esconde os seus aliados -e ben é certo que os aliados duns e doutros, occidentais ou orientais tampouco se agochan. O futuro Executivo terá que se enfrontar a un país gobernado moitas veces dende o estranxeiro e un Parlamento que apenas se convoca. Alén dos feitos violentos do pasado, que aínda non foron resoltos, coma o asasinato do ex primeiro ministro ministro Rafiq al Hariri, em 2005, do que a ONU culpou a Siria. O goberno de Damasco negou firmemente estas acusacións, e retirou as súas tropas do país despois de estaren nel 29 anos continuados.

As eleccións supuñan a culminación dun longo proceso, que comezou hai case un ano e que pechou a peor época de violencia rexistrada no Líbano dende a guerra civil (1975-1990). Cando se asinou o acordo para terminar coa violencia, facía medio ano que o Líbano estaba sen presidente, e dúas semanas antes morreran perto de 70 persoas en enfrontamentos entre elementos pro-gobernamentais e militantes de Hesbulá, que comezaran cando o executivo libanés cancelara a rede telefónica privada do grupo xií. Dende que foi asinado o acordo de paz en Qatar, baixo a mediación da Liga Árabe, Hesbulá respectou a formación dun novo goberno, mais conservando o seu dereito de veto sobre as decisións máis importantes do executivo, encabezado, hoxe en día, polo presidente católico maronita Michel Suleiman.

Un Parlamento confesional
A falta de facer un escrutinio completo, nos vindeiros días conformarase o Parlamento libanés. Esta Cámara é confesional, de tal xeito que o 50% dos escanos correspóndenlles ás formacións cristiás, e a outra metade ás musulmás. Aos musulmáns sunitas garántenlles 27 escanos, os mesmos que aos xiís. Os drusos teñen oito escanos e os alauítas, dous. No espectro cristián, 34 escanos resérvanse para os maronitas, 14 para os ortodoxos gregos, oito para os católicos, seis para os armenios e dous para outras minorías.

Para ampliar información:


5/5 (1 votos)

Sen comentarios

Novo comentario

É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros.

Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí:



Co dedo tintado, despois de votar, no Líbano
Co dedo tintado, despois de votar, no Líbano
Os candidatos do Movmiento Patriótico Libre, dirixido por Michel Aoun, perto dunha foto de Hassan Nasrallah, líder de Hesbulá.
Os candidatos do Movmiento Patriótico Libre, dirixido por Michel Aoun, perto dunha foto de Hassan Nasrallah, líder de Hesbulá.