Fraga falou outra vez. E cando Fraga fala, as súas frases son coma as linguas de lava do Etna: como vai imaxinar un que esa lava vella, que eses cachotes negros poidan levar algún perigo! Así e todo, eses cachotes foron noutrora un fluxo vermello, que esnaquizou todo o que atopou ao paso. E basta fozar un pouco nesas terras volcánicas para decatarse de que uns poucos metros por baixo a terra segue a fluír candente. Pois ben, as mensaxes de Fraga teñen para min esa misma traza.
Fraga ben deita dunha moi vella técnica política que mesmo nos Estados Unidos está rendendo non poucos votos a Bush. O seu alicerce é o seguinte: un serio enfrontamento provocado polos "outros" está ao axexo, o mundo cambia mais comigo no poder nada vai mudar, a miña obriga é a de ser faro para todos vós no medio desta marusía e afundirémonos se nomeades outro patrón que non sexa eu, teño o apoio implícito de grandes mitos mudos (meu señor Santiago dáme forzas), vistos os perigos arredor nosa este é un dos peores momentos para o revezamento, o nacionalismo galego é excluínte e extremo como ben explica a televisión que está seguindo o seu irmán vasco, Galicia ten que seguir subordinada aos intereses do Estado, e hai que ser túzaro ou tolo para non crer nas indiscutíbeis verdades devanditas.
A mensaxe de Fraga é a mensaxe do medo, á fin e ao cabo. A tortas e a direitas repite os seus axiomas sentados de antemán, que por ser axiomas non precisan demostración nen razoamento, para xustificar desde aí duas cousas: unha, hai que defenderse dos que queren que Galiza mude aínda que o mundo estea mudando; dúas, no meu partido pode haber xente preparada mais neste transo é inapropiado falar de revezamento.
O máis rechamante é a teimosía coa que Fraga rexeita en redondo a "peregrina" idea de que Galiza pode necesitar cambios. Como se Galiza non tivese mudado nos últimos vinte anos! Por coller o exemplo do que acontece coa língua, ben sabe el que os seus esforzos por non deixar agromar a lingua galega creando unhas condicións imposíbeis para os falantes de galego poderen expresarse a cotío nesta lingua con normalidade, están reducindo o número de falantes e a calidade da língua. O seu modo de expresarse nun galego inzado de calcos do castelán, que é o que fala a TVG, serve para que os falantes se dean de conta de que o galego de prestixio non é o que eles falan, machucando asemade a vella idea de que hai que ir morrendo, galego! Mais ese foi sempre o seu propósito, e vinte anos son moitos anos para afundar nese obxectivo. E logo haberá quen diga que Fraga é un home moderado!
Os tempos son chegados de quitarlle a carauta de "home de estado" ao que se arrogou ese alcume. Acá non vale máis nada que o convencemento pola manipulacion da linguaxe. Hei de recoñecer porén que o vello renarte coñece os seus votantes e é quen de mandarlles unha tras outra as mensaxes que eles precisan escoitar. Se o nacionalismo galego soubese atopar un público-albo do mesmo modo, decerto serían os resultados electoriais moi diferentes do que veñen sendo nos últimos tempos.
Fraga coñece o seu público e sabe que a Guerra Civil deixou neles unha pegada de horror talmente inesquecíbel, que acaba por ser doado xogar con ese medo. E evidentemente todo o mundo sabe que deixar á dereita á marxe do poder pode significar xogar con lume.