Edición xeral
Ata sempre, Luísa
A poeta coruñesa Luísa Villalta faleceu na cidade herculina aos 46 anos. A autora, que compaxinaba a súa faceta de escritora coa música (intérprete de violín), era unha das voces máis representativas da poesía dos anos noventa. Tamén cultivou a narrativa, o teatro e o ensaio literario. En xaneiro fóralle concedido o XII Premio Espiral Maior de Poesía á súa obra 'En concreto', que se publicará nas vindeiras semanas. Foi a directiva da Asocación de Escritores en Lingua Galega, que suspendeu a súa asemblea anual ao coñecer a noticia. O enterro será hoxe á 1 do mediodía no cemiterio de San Amaro, na Coruña, e o funeral ás 8 e media da tarde en San Pedro de Mezonzo.
• Unha reflexión sobre a poesía e a música
• Anteproxecto dun manifesto político-literario, un texto de Luisa Villalta sobre a literatura e o país
• Luísa Villalta, na Biblioteca Virtual.
Luísa Villalta era licenciada en filoloxía hispánica e galegoportuguesa, e daba clases no ensino secundario.
Algúns títulos da súa obra poética son "Música Reservada" (1991), "Ruído" (1995), "Rota ao interior do ollo" (1995) e o inédito "En concerto", Premio Espiral Maior de poesía en 2004. Na narrativa, destacan libros como "Silencio, ensaiamos" (1992), as novelas "Teoría de xogos" (1997) e "As chaves do tempo" (2001) e en teatro "Concerto para un home só" (1989), "O representante" (1990), "O paseo das Esfinxes" (1991) e "As certezas de Ofelia" (1999).
O BNG, do que era militante, a Asociación de Escritores en Lingua Galega e a Mesa pola Normalización Lingüística enviaron comunicados de dó.
Máis Alá, Fwwwrando, Galego.org, GZ-Deportiva, Canal Verde, Lusofonía, Irimia, Cartafol, Murguía
RSS
| Que é Vieiros?
| Que é o RSS?
| Creative Commons
| Publicidade
| Director
| O equipo
| Contacto