Vieiros

Vieiros de meu Perfil


MOVENDO O MUIÑO

Heroes do mar

11:05 02/05/2008

No noso tempo os piratas dos que acotío oímos falar son os informáticos os coñecidos como “hackers”, mais nos mares que frecuentan moitos galegos aínda quedan dos outros, daqueles que falaban e contaban as súas fazañas Conrad, Marguerit, Dafoe ou máis recentemente a propia Zoé Valdés.

O impacto mediático que causou o secuestro e posteriores negociación e liberación do barco “Playa de Bakio” faime reflexionar sobre o heroísmo das xentes do mar, sometidas a duros traballos, a longas ausencias dos seres queridos, aos perigos constantes que o mar garda na súa esencia, á ingratitude en moitos casos das autoridades que terían que velar polos seus dereitos, á desesperación pola protección do seu medio de vida cando algún petroleiro decide deixar nas nosas costas o inferno particular que leva nas súas entrañas de ferro, os horarios intempestivos, as horas interminables, en definitiva a vida mesma dos heroes do mar.

Reflexionar tamén me fai a reacción da nosa clase política ante este tema. Algúns semellan estar máis pendentes de saber se o goberno ou o propio armador puxeron cartos para o rescate, como principal tema a debater nesta cuestión. Son consciente que podo caer na demagoxia dicindo que se ademáis do mal trago que pasou a tripulación, do “medo de non volver a ver as súas familias e a súa terra” (sic), das vexacións sufridas e non relatadas para o morbo dunha sociedade que devora todo aquelo que cause dor na alma das xentes de ben, ademáis diso é motivo de confrontación política, a un danlle ganas de facerse anarquista e berrar cara quen corresponda que esta sociedade está podre.

O Presidente do goberno estatal nun recente debate en televisión non quixo ser demasiado explícito sobre a cuestión do rescate, a Vicepresidenta dixo textualmente que “el gobierno hizo todo lo que debía hacer y nada de lo que no debía hacer”, e eu aplaudo ditas actitudes. Para mín é exactamente o mesmo que se pagase rescate ou non, que fose con fondos reservados que noutros tempos sufragaban orxías e outros “placeres”, ou que o armador puxera os cartos. O verdadeiramente importante é que oito traballadores galegos da mar xa están nas súas casa, coas súas xentes queridas e ningún procer vai amargarlles ese momento. Estos heroes xa están pensando en voltar a surcar o elemento que lles proporciona o medio de vida e do que non poden escapar…

Cando semella que todo o mundo vai á deriva, eles agarran forte o timón da dignidade.

4,2/5 (49 votos)


Sen comentarios

Novo comentario

É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros.

Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí:



Rafael Cuiña

Rafael Cuiña

Naceu en Lalín en 1972. Cursou estudos de Dereito e na actualidade é empresario neste municipio dezao. É membro da directiva do Instituto Galego de Estudos Europeos e Autonómicos (IGEA).



Máis opinións